Haber: YETENEK BAĞIŞI – Kamera: MEHMET MEHMETLİOĞLU
ANKA Haber Ajansı, 6 Şubat depreminin 1’inci yıl dönümünde Hatay’ın Samandağ ilçesinde halen çadırlarda yaşamak zorunda kalan depremzedelerle buluştu. Zor şartlarda yaşayan depremzedelerden Daviya Hüzmeli; Deprem gününden bu yana çadır ve konteyner bulamadıklarını söyledi. Hüzmeli, “İki çocuğum var, çadırım bile yok. Annem ve amcalarımla orada burada kalıyorum. Şimdi onları ısınsınlar diye komşulara gönderdim.”
Türkiye, 6 Şubat 2023 tarihinde saat 04.17’de Kahramanmaraş’ın Pazarcık ilçesinde meydana gelen 7,7 büyüklüğündeki depremle sarsıldı. Ardından saat 13.24’te merkez üssü Kahramanmaraş’ın Elbistan ilçesi olan 7,6 büyüklüğünde ikinci bir deprem meydana geldi. Sarsıntılar 11 ilde yıkıma yol açtı. Yaklaşık 13 milyon vatandaşı etkileyen depremlerde Kahramanmaraş, Gaziantep, Şanlıurfa, Diyarbakır, Adana, Adıyaman, Osmaniye, Hatay, Kilis, Malatya ve Elazığ illerinde resmi açıklamalara göre; 11 ilde yaşanan depremlerden 50 bin 783 kişi hayatını kaybederken, 14 milyon kişi etkilendi.
ANKA Haber Ajansı, depremin ilk yılında da deprem bölgesini gözlemledi, depremzedelerle konuştu, sorunlarını dinledi.
Enkaz kaldırma çalışmalarının devam ettiği Hatay Samandağ’da depremzedeler konteyner kentlerde kendilerine yer bulamıyor. Soğuk havalarda çadırlarda ısınamadıklarını belirten depremzedeler, 4 Ocak’ta depremzedelerin çadırında çıkan yangında iki çocuğun hayatını kaybetmesinden bu yana elektrikli ısıtıcı kullanmaktan tedirginlik yaşıyor.
Cumhurbaşkanı ve AKP Genel Başkanı Recep Tayyip Erdoğan, “Birkaç ay içinde deprem bölgesinde 309 bin konutun inşaatına başlıyoruz. Bunun için sizden 1 yıl istiyorum. Ölüleri geri getiremeyiz, onlar dışında elimizde var. tüm yaraları iyileştirme gücü.” Çadırlarda yaşayan vatandaşlar ise yıkılan evlerinin yeniden inşasını beklediklerini söylüyor. Bazı vatandaşlar evlerinin akıbetinden haberdar olmadıklarını iddia ediyor.
“AFAD 4 AYDIR KONTEYNER GÖNDERMİYOR”
Depremzede Gülben Çiçek, iki çocuğu ve eşiyle birlikte bir yıldır çadırda yaşıyor. Çiçek, “Enkaz kaldırılmadan konteyner başvurusunda bulunmadım çünkü koyacak yerim yoktu. Evimizin enkazı kaldırıldıktan sonra başvurdum. AFAD 4 aydır konteyner göndermiyor.”
Çiçek ayrıca çadırın bölümlerini anlatarak yaşadığı zorlukları şu sözlerle anlattı: “Burası benim çadırım, mutfağım bu tarafta, tuvaleti kendi imkanlarımızla yaptık. Çok yağmur yağdığında çadırla gideriz. Çocuklarımı tuvalete götürmek için şemsiyeler. Son bir aydır içeriye su giriyor ve güneşten dolayı yıpranma var.”
Çadırda kişisel temizlik imkanlarının kısıtlı olduğunu belirten Çiçek, “Banyomuz yok. Çocuklarımı annemin yanına götürüyorum.”
“AĞIR HASARLI BİNALAR HALA HASARLI, ÖLÜ CANLARIMIZ BULUNAMADI”
Çiçek, Erdoğan’ın “Senden 1 yıl istiyorum” sözlerinin ardından yaşadıklarını şöyle aktardı:
“Bir yıl geçmesine rağmen tahsilat diye bir şey yok çünkü ağır hasarlı binalar hâlâ yıkılıyor, ölülerimiz bulunamadı… Maddi durumumuz çok kötü. Eşim yevmiyeli çalışıyor. Kazancım var. Bütün ay çalışıyorsa asgari ücret diyebilirim. Her ay sosyal yardımımdan sadece 1.300 lira ödüyor. ..”
“HALA ÇADIRDA YAŞIYORUZ, KONTEYNER VERMEDİLER”
Samandağ’ın Sutaşı Mahallesi’nde konteyner bulamayıp çadırda yaşamak zorunda kaldığını söyleyen Ali Latifeci, “Hala çadırda yaşıyoruz, bize konteyner vermediler. Devletin vermesi gerekiyordu. bize yerinde dönüşüm falan verin, kira ödüyor.”
“KIZIM LİSESİ SON SINIFINDA, BU KIZ SINAVA GİRECEK VE EK DERS İSTİYOR”
Eşi Firuz Latifeci, çocuklarının yeterli eğitim olanaklarından yararlanamadığını belirterek, “Kızım lise son sınıfta sınava girecek, ek ders istiyor, okula gidecek harçlığı var. Benim kızım diğer oğlum… 3 çocuğumuzu okula gönderiyoruz ama yetiştiremiyoruz.”
“ISINMA DİYEMİYORUZ, BELİRLİ BİR SAAT SONRA KAPATIYORUZ, BATTANİYE ALTINA Sığınıyoruz, NE YAPMALIYIZ”
4 Ocak’ta Samandağ’da çadırda çıkan yangında iki çocuğun hayatını kaybettiğini hatırlatan Ali Latifeci, “Yakınlarda yangın çıktı, iki çocuk bu elektrikli soba yüzünden öldü. Elektrikli soba ısınırsa ısınır” dedi. ısınmasın, kablolar ısınır, kısa devre yapar ve çadırları yakar. Isınıyor diyemeyiz.” “Belirli bir saatten sonra kapatıyoruz, battaniyelerin altına sığınıyoruz, ne yapabiliriz?” dedi.
“İKİ ÇOCUĞUM VAR VE ÇADIRIMIZ BİLE YOK… ŞİMDİ ONLARI ISINMASINLAR İÇİN KOMŞULARA GÖNDERDİM”
Daviya Hüzmeli de Samandağ’da zor koşullar altında yaşamaya çalışan depremzedelerden biri. Hüzmeli, depremin yaşandığı günden bu yana çadır ve konteyner bulamadıklarını söyledi:
“İki çocuğum var, çadırım bile yok. Annem ve amcalarımla orada burada kalıyorum. Şu anda onları ısınmaları için komşulara gönderdim” dedi. Eşinin depremden sonra işini kaybettiğini, depremden önce de bir otelde garson olarak çalıştığını belirten Hüzmeli, “3 bin liralık kira yardımı ile idare ediyoruz…”
“VALİYLE GÖRÜŞTÜM, KONTEYNER İSTEDİĞİMİ SÖYLEDİM. KAYITIMI ALIN DEDİLER, KAYITIMI ALDLAR AMA BANA VERİLMEDİ”
Biri 3, diğeri 1,5 yaşında olan çocuklarıyla yaşam mücadelesi verdiğini belirten Hüzmeli, “Konteyner başvurusunda bulundum o da onaylanmadı. Bana çadır da verilmedi. Konteyner kente geçmek için sürekli başvuru yapıyorum… Bir merkez valisine rastladım, onunla konuştum… Konteyner “‘Kayıtımı alın’ dediler. Benim de kaydımı aldılar ama bana verilmedi” dedi.
